سلآموز بیاموز تا سالم باشی

پرخوری عصبی یا بولیمیا (Bulimia) به بیماری گفته می شود که فرد در خوردن غذا کنترلی ندارد و بیش از اندازه و در حجم زیاد شروع به میل کردن غذا می کند. در اکثر مواقع بیماران دو بار در هفته دچار این حالت یعنی پرخوری عصبی می شوند و ناخواسته شروع به خوردن غذا می کنند. افرادیکه آشنایی کامل با این بیماری ندارند، فکر می کنند که فرد بیمار بعد از پایان پرخوری مشکلی ندارد و مجدد به روال زندگی عادی برمیگردد. در صورتیکه اینطور نیست و فرد به علت پرخوری بیش از اندازه ای که کرده، احساس عذاب وجدان می کند. به عنوان مثال دائماً با خود تکرار می کند "چرا من این کار را انجام دادم؟" این بیماران به دلیل احساس ندامتی که دارند، ممکن است به رفتارهایی رو بیاورند که افراطی و غیرطبیعی باشد. بعنوان مثال ورزش را در ساعات طولانی انجام می دهند یا سعی می کنند با تحریک حلق غذا را برگردانند. با این روش ها سعی می کنند پرخوری غیرارادی خود را جبران کنند.

یکی از علل اصلی پرخوری عصبی کمبود ماده شیمیایی به نام سروتونین است. سروتونین از مشتقات آمینواسید تریپتوفان است و دریافت مواد غذایی سرشار از تریپتوفان در کاهش علایم پرخوری عصبی یاری رسان است. شیر، تخم مرغ، اناناس، ماهی سالمون، مغزها و گوشت بوقلمون در رژیم غذایی این افراد باید گنجانده شود. مواد غذایی مانند جگر، توت، هندوانه، مرکبات، کیوی، سیب زمینی سرشار از ویتامین C و B6 هستند که در کاهش علایم یاری رسان هستند. در صورت مشاهده این علایم، فرد سریعاً باید تحت نظر متخصص تغذیه قرار گیرد.

اما بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا (Anorexia) و رویای مانکن شدن... 

توجه داشته باشید که بی اشتهایی عصبی از پرخوری عصبی خطرناک تر است! فردی که به این بیماری دچار است، تمایلی به خوردن غذا ندارد.همچنین دائماً خود را یک فرد چاق معرفی می کند، در صورتیکه در واقعیت امر خبری از چربی های اضافه نیست. در واقع این افراد ترس زیادی از چاق شدن دارند و بی اشتهایی عصبی بسیار خطرناک تر از پرخوری عصبی است چراکه سیر بیماری در افراد خطرناک است تا جاییکه ممکن است به بستری شدن فرد و در نهایت مرگ او منجر شود. شاید نمونه این بیماری را در افرادیکه که شغل مدلینگ دارند، دیده باشید که در واقعیت وزنشان کمتر از حد طبیعی است اما فکر می کنند بدهیکل و چاق هستند یا اگر مراقب نباشند به زودی چاقی سراغ شان خواهد آمد. این افراد سریعاً نیاز به درمان دارند.