سلآموز بیاموز تا سالم باشی

 سندرم روده ی تحریک پذیر یا آی بی اس (Irritable Bowel Syndrome)، نوعی اختلال عملکردی در تحرک روده است و هیچگونه بیماری ارگانیک یا ناهنجاری ساختاری در ایجاد آن دخالت  ندارد. این  اختلال بر تعداد دفعات دفع و قوام مدفوع اثر کرده و کولون یا روده بزرگ را دچار اسپاسم مزمن می کند. سندرم روده ی تحریک پذیر تحت عنوان کولون منقبض شده، اسپاسم کولون، کولون تحریک پذیر، التهاب مخاطی کولون و کولیت اسپاستیک نیز شناخته می شود.

سندرم روده ی تحریک پذیر، از بیماری التهابی روده جداست و به دیگر وضعیت های روده ای مرتبط نیست و شامل  گروهی از علائم روده ای است که معمولاً با هم اتفاق می افتند. تنوع علائم از نظر شدت و طول مدت از فردی به فرد دیگر متفاوت است.  این علائم حداقل سه ماه و برای حداقل سه روز در هر ماه طول می کشد. سندرم روده ی تحریک پذیر می تواند در برخی افراد آسیب روده ای ایجاد کند. سندرم روده ی تحریک پذیر، خطر سرطان های گوارشی را افزایش نمی دهد، اما با این وجود  می تواند اثری قابل توجه روی زندگی مبتلایان بگذارد. سندرم روده ی تحریک پذیر، در خانم ها شایع تر است  و توارث، استرس، رژیم غذایی چرب و محرک والکل و دخانیات در آن موثر است.  این بیماری همچنین در افرادی که رژیم غذایی پر چربی، غذاهای نفاخ، نوشیدنی های شیرین، کافئین و الکل استفاده می کنند، بیشتر دیده می شود. 

9 نشانه و علامت در سندرم روده ی تحریک پذیر:

سندرم روده ی تحریک پذیر، شامل تغییراتی در مقدار یا شکل حرکات روده ای و درد پایین شکم است. در ادامه در خصوص رایج ترین علائم و نشانه های این بیماری و اینکه در صورت بروز آنها چه باید بکنید، توضیح خواهیم داد. 

1) درد و کرامپ شکمی

درد شکمی شایع ترین علامت و یک فاکتور کلیدی در تشخیص این بیماری است. روده ی بزرگ و مغز ما برای گوارش با یکدیگر کار می کنند که این عمل به وسیله ی هورمون ها، اعصاب و سیگنال هایی که از باکتری های خوبی که در روده ی بزرگ زندگی می کنند، اتفاق می افتد. این درد معمولا در قسمت پایین شکم و یا داخل شکم اتفاق می افتد. درد معمولاً به دنبال یک حرکت روده ای یا دفع مدفوع و گاز کاهش می یابد و درد شکم معمولا به دنبال غذا خوردن یا استرس های روانی تشدید می شود. 

اصلاح رژیم غذایی همچون رژیمی که مقدار کمی مواد غذایی حاوی کربوهیدرات (قند) را شامل می شود، می تواند درد و علائم را بهبود ببخشد. سایر درمان ها شامل استفاده از ملین های روده مثل روغن نعناع، رفتار درمانی و هیپنوتیزم است. برای دردهایی که به این تغییرات پاسخ نمی دهند، یک متخصص گوارش می تواند به شما درجهت پیدا کردن دارویی مخصوص برای از بین بردن یا تخفیف درد سندروم روده تحریک پذیر کمک کند.

2) اسهال

اسهال یکی از مهمترین علائم است و 3/1 از بیماران مبتلا به سندرم روده ی تحریک پذیر را تحت تاثیر قرار می دهد. عبور روده ای تسریع شده در این بیماری می تواند منجر به فوریت و نیاز ضروری در دفع شود. تعدادی از بیماران شرح می دهند که خود این مسئله به عنوان منبع استرسی قابل توجه است که منجر به دوری از برخی موقعیت های اجتماعی به دلیل ترس از شروع ناگهانی اسهال در آنها می شود. در سندروم روده تحریک پذیر اسهال غالب، مدفوع به صورت شل و آبکی است و ممکن است حاوی موکوس باشد. 

3) یبوست

اگرچه غیر معمول به نظر می رسد اما سندرم روده ی تحریک پذیر می تواند علاوه بر اسهال منجر به ایجاد یبوست نیز بشود. سندرم روده ی تحریک پذیر یبوست غالب، رایج ترین نوع است و نزدیک به 50 درصد از افراد مبتلا بهاین بیماری را تحت تاثیر قرار می دهد. تغییر ارتباط بین مغز و روده ممکن است منجر به سریع شدن یا کاهش سرعت نرمال زمان عبور مدفوع شود. هنگامی که سرعت عبور آهسته گردد، روده آب بیشتری از مدفوع جذب کرده و منجر به سخت شدن عبور آن می شود. یبوست به عنوان داشتن حرکت روده ای کمتر از 3 با دفع مدفوع کمتر از 3 بار در طول هفته تعریف می شود و یبوست عملکردی به صورت یبوستی مزمن توصیف می شود که به سندرم روده ی تحریک پذیر مرتبط نیست و بسیار شایع است.

یبوست عملکردی از سندرم روده ی تحریک پذیر متفاوت است و این نوع از یبوست معمولاً دردناک نیست. یبوست ناشی ازسندرم روده ی تحریک پذیر،  شامل درد شکمی بوده  که با حرکت روده ای و دفع مدفوع بهبود می یابد. یبوست در سندرم روده ی تحریک پذیراغلب باعث به وجود آمدن احساس دفع ناکافی می شود  که این امر منجر به ایجاد یک تنش غیر ضرری می گردد. همراه با درمان های معمولاین بیماری، ورزش و فعالیت، نوشیدن آب بیشتر، مصرف فیبر های محلول در آب (که در موادی هم چون جو، انواع حبوبات ، سیب و پرتقال و هویج موجود است) ، مصرف مواد پروبیوتیک ( که در موادی هم چون موز، پیاز، پنیر نرم ، مارچوبه  و ماست موجود است) و محدودیت مصرف ملین ها ممکن است کمک کننده باشد.

حتماً بخوانید: یبوست : علائم، علل و راه های درمان

 4) یبوست و اسهال متناوب 

اسهال و یبوست ترکیبی و یا متناوب در حدود 20 درصد از بیماران مبتلا به سندرم روده ی تحریک پذیر را تحت تاثیر قرار می دهند. اسهال و یبوست دراین بیماری،  شامل درد شکمی مزمن و عود کننده است. درد به نسبت تغییرات حرکات روده ای که مرتبط به رژیم غذایی و یا عفونت ها ی معمول نیست،  نکته ی مهمتری است. این نوع ازسندرم روده ی تحریک پذیر به نسبت  سایر انواع تکرار شونده همراه با علائم شدید، با احتمال بیشتری به شدید تر شدن و بدتر شدن منجر می شود.  نشانه های سندرم روده ی تحریک پذیر ترکیبی همچنین تنوع بیشتری از فردی به فرد دیگر دارد. بنابراین این وضعیت نیازمند درمانی فردی است و نه یک درمان به خصوص برای همه ی افراد!

حتماً بخوانید: نسخه هایی ساده برای مهار یبوست

5) تغییر در حرکات روده

حرکت آهسته ی مدفوع در روده منجر به جذب بیشتر آب و خشک شدن مدفوع شده که این امر منجر به ایجاد مدفوع سخت و تشدید علائم یبوست می شود. حرکت سریع مدفوع در روده منجر به از دست دادن زمان کمتری برای جذب آب شده که این منجر به بروز مدفوع شل و دوره هایی از اسهال می گردد. سندرم روده ی تحریک پذیر همچنین منجر به انباشته شدن موکوس در مدفوع می شود که معمولاً با دیگرعلل یبوست مرتبط نیست. وجود خون در مدفوع  می تواند یک وضعیت حاد پزشکی باشد و این خون ممکن است قرمز به نظر بیاید و یا کاملاً تیره و سیاه باشد.

6) گاز و نفخ

دگرگون شدن هضم در سندرم روده ی تحریک پذیر منجر به تولد بیشتر گاز در روده ی بزرگ می شود که این امر منجر به نفخ و عدم راحتی می گردد. بسیاری از افراد مبتلا به سندرم روده ی تحریک پذیر،  نفخ را به عنوان  یکی از نشانه های آزاردهنده ی این اختلال معرفی می کنند. دوری از مواد حاوی لاکتولوز و کربوهیدرات ( مواد شیرین ) می تواند به کاهش نفخ کمک کند.

7) عدم تحمل غذا

بیش از 70 درصد از افراد مبتلا به سندرم روده ی تحریک پذیر،  گزارش داده اند که بعضی از غذاهای به خصوص علائم بیماری را ایجاد و تشدید می کنند. 3/2 از افراد مبتلا به آی بی اس به طور فعال از برخی غذاها دوری می کنند. گاهی اوقات این افراد چندین غذا را از رژیم غذایی خود حذف می کنند. این که چرا این غذاها باعث به وجود آمدن علائم می شوند واضح نیست. عدم تحمل این غذاها آلرژی نیست و این غذاها باعث ایجاد تفاوت قابل اندازه گیری در هضم نمی شوند. غذاهای حساسیت زا برای هر فردی متفاوت است  اما برخی از انواع معمول این غذاها شامل غذاهای تولید کننده ی گاز مثل غذاهای کربوهیدرات دار، حاوی لاکتولوز و گلوتن است.

8) خستگی و خواب آلودگی

بیش از نیمی از مردم مبتلا به سندرم روده ی تحریک پذیر، خستگی را گزارش کرده اند. در یک مطالعه 160 بزرگسال مبتلا به آی بی اس شناسایی شدند و کاهش قدرت و نیرو را که منجر به محدود کردن کار، استراحت و مداخلات اجتماعی بود را بیان نمودند. سندرم روده ی تحریک پذیر با بی خوابی نیز مرتبط است که شامل به سختی به خواب رفتن، مکرر بیدار شدن از خواب و احساس عدم استراحت و خستگی در صبح است. خواب کم منجر به بروز علائم شدید تر گوارشی در طول روز می گردد.

9) نگرانی و افسردگی

سندرم روده ی تحریک پذیر با استرس واضطراب مرتبط است. به روشنی مشخص نیست که علائم این بیماری ایجاد کننده استرس ذهنی است یا در خود اثر استرس ایجاد می گردد، با این حال بیشتر افراد مبتلا به این سندروم، از استرس ها و مشکلات ذهنی شکایت دارند. 

نشانه های سندروم روده تحریک پذیر در زنان

زنان ممکن است نشانه های این اختلال را در طول دوران قاعدگی نشان دهند و زنان یائسه به نسبت زنانی که هنوز قاعده می شوند علائم کمتری را نشان می دهند. بعضی از افراد گزارش داده اند که برخی از علائم خاص در دوران حاملگی افزایش می یا بد.

تشخیص سندروم روده تحریک پذیر

پزشک شما ممکن است بر پایه ی علائم و نشانه های شما قادر به تشخیص این بیماری باشد. آن ها ممکن است چند نکته را برای رد علل احتمالی نشانه های شما به کار گیرند. موارد زیر برای تشخیص صحیح مورد توجه قرار می گیرند:

•  این که آیا شما یک رژیم به خصوص داشته اید یا گروه های غذایی خاصی را برای دوره ای از برنامه ی غذایی خود برای حذف هرگونه آلرژی کنار گذاشته اید.
• داشتن یک نمونه ی مدفوع برای رد هرگونه عفونت
• انجام تست های خونی برای چک از نظر کم خونی و یا رد بیماری سلیاک
• انجام کولونوسکوپی که تنها زمانی انجام خواهد شد که پزشک شما به این مسئله شک کند که علائم شما به واسطه ی کولیت، بیماری التهابی روده ها  (بیماری کرون ) یا سرطان ایجاد شده است.

افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر باید از چه رژیم غذایی تبعیت کنند؟ 

برای برخی از افراد تغییرات رژیم غذایی می تواند به عنوان یک روش موثر و البته طولانی مدت برای کاهش علائم سندروم روده تحریک پذیر به کار گرفته شود. از آن جایی که علائم این اختلال در افرادی با این وضعیت متفاوت است، در نظر گرفتن تنوع در تغییرات رژیم غذایی نیاز است. یک رژیم غذایی مناسب شامل خوردن مواد غذایی با تنوع گسترده و در حد اعتدال می باشد. اگر شما به این اختلال  مبتلا هستید ممکن است متوجه شده باشید که بعد از خوردن برخی از غذاهای مشخص نشانه ها درشما ایجاد و تشدید می شوند و البته این علائم می تواند بین افراد متفاوت باشد. بنابراین یک لیست مشخص از محدودیت های غذایی وجود ندارد اما با دوری از مواد غذایی که به آنها حساسیت بیشتری دارید و علائم شدیدتری در شما ایجاد می کند، کرامپ و درد های شکمی و نفخ کمتری را تجربه خواهید کرد.

کدام یک از مواد غذایی علائم سندروم روده تحریک پذیر را در شما تشدید می کنند؟

 1) فیبرهای نامحلول در آب

فیبر ها به غذا حجم می دهند. غلات و دانه های کامل هم چون برنج ، گندم و نان، سبزیجات و میوه ها حاوی فیبر هستند. اگرچه سطح تحمل فیبر در افراد مختلف متفاوت است اما، فیبر های نامحلول در آب ممکن است باعث ایجاد اسهال شده یا آن را بدتر کند. به صورت جایگزین روی فیبرهای محلول در آب تمرکز کنید و در نظر داشته باشید که فیبرهای نامحلول در آب ممکن است یبوست شما را بهتر کنند اما ممکن است شما را دچار نفخ نیز کنند. مواد غذایی حاوی فیبرهای محلول در آب مشتمل بر جو و بلغور جو، ریشه ی سبزیجات همچون هویج و هویج وحشی، میوه ها هم چون توت، انبه، پرتقال و گریپ فروت وسبزیجات هم چون نخود فرنگی می باشند. 

2) گلوتن

غلات کامل حاوی فیبرهای نامحلول ممکن است باعث ایجاد علائم سندروم روده تحریک پذیر شوند. برخی دانه های مشخص ممکن است باعث ایجاد علائم سندرم روده ی تحریک پذیر شوند و برخی دانه های مشخص ممکن است مشکلات دیگری را نیز ایجاد کنند. گلوتن نوعی از پروتئین است که برخی از افراد به آن حساسیت دارند که این وضعیت به عنوان بیماری سلیاک شناخته می شود که می تواند علائمی شبیه بیماری سندروم روده تحریک پذیر در کسانی که اسهال غالب هستند، ایجاد کند.

3) لبنیات

لبنیات به دو دلیل مشکل ساز هستند. اول اینکه حاوی چربی هستند که می توانند منجر به افزایش اسهال شوند. بنابراین ممکن است لازم باشد که میزان مصرف خود را در خصوص لبنیات کم چرب یا بدون چربی برای کاهش علائم تغییر دهید.  دوم اینکه بسیاری از افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر، عدم تحمل لاکتوز دارند، بنابراین اگر شما عدم تحمل لاکتوز (قند شیر) دارید و مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر نیز هستید، شما ممکن است لازم باشد تغییراتی در رژیم غذایی خود اعمال کنید. اگر لازم است برای راحتی بیشتر خودتان مصرف لبنیات را به کلی قطع کنید و در رابطه با نیاز یا عدم نیاز به جایگزینی کلسیم مصرفی از پزشک خود سوال نمایید.

4) غذاهای سرخ شده

غذاهای سرخ شده، سیب زمینی سرخ شده و دیگر غذاهای سرخ شده نمونه ای از غذاهای رایج و پر مصرف هستند. در مصرف این مواد غذایی باید دقت کنید و میانه روی و اعتدال را رعایت نمایید. چربی بسیار بالای این غذاها ممکن است برای سیستم گوارش مخصوصاً در افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر مشکل ساز باشد. سرخ کردن غذاها می تواند ساختار شیمیایی غذاها را تغییر داده که این امر منجر به هضم مشکل تر غذا می شود. به عنوان یک گزینه ی سالم تر بریان و کباب کردن یا پخت غذا ها را مد نظر قرار دهید.

5) دانه ها و سبزیجات

دانه ها منابعی غنی از پروتئین و فیبر هستند اما می توانند باعث ایجاد علائم سندروم روده تحریک پذیر شوند. همان طور که دانه ها می توانند حجم مدفوع را افزایش دهند، ممکن است گاز، نفخ و کرامپ های شکمی را نیز زیاد کنند. اگر  این وضعیت در شما هم به دنبال مصرف این مواد ایجاد می شود، احتمالاً شما نیز مانند بسیاری از افراد مبتلا،  دانه ها و حبوبات را از لیست مواد غذایی مصرفی خود حذف خواهید کرد. 

6) نوشیدنی های کافئین دار

برخی از افراد به طور مداوم صبح ها قهوه می نوشند اما همچون همه ی نوشیدنی های کافئین دار، قهوه اثر تحریک کنندگی بر روده دارد که می تواند منجر به بروز اسهال شود. قهوه، سودا و نوشابه ها و نوشیدنی های انرژی زایی که حاوی کافئین هستند می توانند برای افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر، حساسیت زا باشند. اگر شما به یک انرژی زا در طی روز احتیاج دارید، یک میان وعده ی  کوچک یا یک پیاده روی سبک را می توانید جایگزین مصرف این مواد کنید. 

7) غذاهای آماده

برخی از افراد به این که محتوای غذاهای آماده و یا اصطلاح فست فود هایی که می خورند چیست فکر نمی کنند. شاید لازم باشد که افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیراز این غذا ها دوری کنند. غذاهای آماده اغلب حاوی مواد افزودنی و نگهدارنده هستند که ممکن است با عث ایجاد حساسیت شوند. شمار زیادی از غذا های آماده، فست فودها و غذاهای فرآوری شده، اغلب سرخ شده اند و یا حاوی چربی زیادی هستند تا حد امکان خودتان وعده های غذایی خود را آماده کنید یا مواد غذایی تازه تهیه کنید چرا که اغلب یک جایگزین بهتر برای غذاهای فرآوری شده هستند.

 8)  شیرین کننده های بدون قند

بدون قند به این معنی نیست که برای سلامتی شما مفید است، مخصوصاً زمانی که به سندروم روده تحریک پذیر مبتلا باشید. این شیرین کننده ها اغلب به عنوان شیرین کننده های مصنوعی و جایگزین های شکر شناخته می شوند. در آبنبات، آدامس و بیشتر نوشیدنی های رژیمی و یا حتی دهان شویه های کم شکر یافت می شوند. این تولیدات حاوی ترکیباتی هستند که این ترکیبات در صورت جذب شدن برای شما مضر هستند.

9) شکلات:

شکلات و آبنبات های شکلاتی می توانند سندروم روده تحریک پذیر را به دلیل محتوی کافئین و شکر بالا  شعله ور کنند. برخی از افراد بعد از خوردن شکلات یبوست را تجربه می کنند.

10)  الکل:

مشروبات الکلی یک عامل حساسیت زا و تشدید کننده علائم برای افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر هستند و این به دلیل روشی است که بدن الکل را هضم می کند. مصرف آبجو به دلیل اینکه حاوی گلوتن  است و مضر می باشد و شراب و نوشیدنی های مخلوط نیز حاوی شکرهستند. الکل همچنین می تواند باعث کم آبی شده و عملکرد کبد و عمل هضم را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین محدود کردن مصرف مشروبات الکلی ممکن است به کاهش علائم مرتبط با سندروم روده تحریک پذیر کمک کند. 

 11) سیر و پیاز:

سیر و پیاز چاشنی های خوبی برای غذای شما هستند اما ممکن است هضم آن ها برای دستگاه گوارش شما مشکل باشد و باعث تولید گاز شوند. گاز و کرامپ های دردناک می توانند به علت مصرف سیر و پیاز خام ایجاد شود. البته فرم پخته شده ی این مواد نیز ممکن است حساسیت ایجاد نماید.

12) کلم بروکلی و گل کلم :

هضم کلم بروکلی و گل کلم کمی سخت است و به این دلیل برای افراد مبتلا به  سندروم روده تحریک پذیر، حساسیت زا است. وقتی روده ی شما این مواد را هضم می کند، ممکن است تولید گاز نماید و یا حتی منجر به ایجاد یبوست در افراد فاقد سندروم روده تحریک پذیر نیز شود.  خرد کردن کلم بروکلی و گل کلم ممکن است فرآیند هضم را برای روده ی شما ساده تر کند، اما احتمال بروز گاز و اسهال های دردناک ناشی از مواد حساسیت زا را کم نمی کند. 

پس به طور کلی غذاهایی که باید از آن ها دوری کنید، عبارت از موارد زیر می باشد:

• شیر، بستنی ، پنیر، ماست
• میوه هایی هم چون هلو، هندوانه، گلابی، انبه، سیب، گوجه، شلیل
• شیرین کننده های مصنوعی، نان های گندم، گندم، پاستا، پسته
• سبزیجات همچون کنگر، مارچوبه، بروکلی، پیاز، سیر، گل کلم، قارچ و ...

مواد غذایی جایگزینی که می توانید مصرف کنید، مشتمل بر موارد زیر است: 

• شیرهای فاقد لاکتوز، میوه هایی همچون کیوی، خربزه، طالبی، توت فرنگی
• سبزیجاتی هم چون کاهو، هویج، خیار، شلغم، سیب زمینی و بادمجان  و پروتئین هایی هم چون گوشت مرغ ، گوشت گاو و ماهی

به خاطر داشتن این نکته مهم است که گوارش و حساسیت های غذایی هر شخص متفاوت است و تعدادی از افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر فقط غذاهای مشخصی را می توانند تحمل کنند اما برخی افراد دیگر اینطور نیستند. پس سعی کنید بدن خودتان را بشناسید و بدانید کدام غذاها به شما حس بهتری می دهند و آن هایی را که باعث تشدید علائم و بروز واکنش در شما می شوند را محدود کنید.

چگونه استرس باعث بدتر شدن علائم سندروم روده تحریک پذیر می شود؟

استرس می تواند اثرات زیر را درافراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر به دنبال داشته باشد:

1) کاهش جریان خون روده ای

2) افزایش نفوذ پذیری روده

3)  فعال کردن سیستم ایمنی شما

همه ی این تغییرات می توانند تا حد زیادی سندروم روده تحریک پذیر را تحت تاثیر قرار دهند و برای شخصی که استرس زیادی در زندگی خود متحمل می شود، علائم می توانند جدی شوند.

درمان استرس و ارتباط آن با سندروم روده تحریک پذیر

 برخی از افراد منبع استرس خود را می دانند در حالی که برخی دیگر به سختی آن را تشخیص می دهند. یکی از راه ها برای درمان استرس و ارتباط آن با سندروم روده تحریک پذیر این است که دفتر وقایع روزانه ی خود را داشته باشید. در این دفتر شما می توانید راجع به الگوها و روش ها و علائم روزانه ی خود بنویسید. با این روش می توانید موقعیت ها و شرایطی که باعث استرس در شما می شوند را شناسایی کنید. زمانی که شما استرسورها را در زندگی خود شناسایی کردید شما می توانید برای حذف استرسور ها گام بردارید و بیاموزید که چگونه با استرسی که این موقعیت ها ایجاد می کنند مقابله کنید.

 برای مقابله با استرس و کاهش سندروم روده تحریک پذیر می توانید تمرینات زیر را انجام دهید.  

• برای حذف استرس تمریناتی چون تمرینات آرام سازی و یوگا انجام دهید.
• تنفس عمیق و تمرکز بر افکار خود را یاد بگیرید.
• تلاش کنید که شب حداقل 8_7 ساعت بخوابید. چراکه خوابیدن به مقدار کافی می تواند انرژی شما برای کارهای روزانه را تامین کند. برای اینکه راحت تر بخوابید سعی کنید در ساعت مشخصی به خواب روید، در تخت از وسایل الکترونیک استفاده نکنید و توجه داشته باشید که خنک کردن و تاریک کردن اتاق خواب می تواند به داشتن یک خواب خوب شبانه کمک کند. اگر هیچ کدام از موارد فوق کارساز نبود حتماً با یک روانپزشک مشورت کنید. 
• تکنیک های پزشکی مکمل همچون طب سوزنی و ماساژ را می توانید امتحان کنید. این موارد در کاهش علائم برخی افراد مبتلا موثر بوده اند. 
• مصرف دارو و مدیریت رژیم غذایی نیز از اقدامات موثر برای کاهش بروزعلائم این اختلال بوده و به بهتر شدن علائم سندروم روده تحریک پذیر کمک می کند.

درمان سندروم روده تحریک پذیر

اگر علائم شما با در مان ها و تدابیر خانگی هم چون تغییر شیوه ی زندگی یا رژیم غذایی بهبود پیدا نکرد، ممکن است پزشک شما استفاده از داروها را پیشنهاد دهد. افراد ممکن است به داروهای یکسان پاسخ های متفاوتی می دهند. بنابراین شاید نیاز باشد تا شما برای یافتن داروی مناسب با پزشک خود صحبت کنید. همچون همه ی داروها زمانی که داروی جدیدی برای شما تجویز می شود این مهم است که پزشک خود را از داروهای مصرفی خود شامل داروهای گیاهی و بدون نسخه مطلع کنید.

این امر به پزشک شما کمک میکند که هر گونه دارویی که ممکن است با چیزی که اکنون شما استفاده می کنید تداخل داشته باشد، تجویز نکند.  برخی از داروها برای درمان همه ی علائم استفاده می شوند و برخی دیگر فقط روی درمان علائم خاصی تمرکز می کنند. داروهایی که در درمان  سندروم روده تحریک پذیراستفاده می شوند شامل داروهای ضد اسپاسم، داروهای ضد یبوست، ضد افسردگی های سه حلقه ای و آنتی بیوتیک ها هستند. اگر علامت اصلی  سندروم روده تحریک پذیر شما یبوست است داروی لیناکلوتید و لوبیپروستون دو دارویی هستند که توسط کالج آمریکایی گوارش توصیه شده اند.

داروهای حجیم کننده ی مدفوع

 داروهای حجیم کننده ی مدفوع مانند ترکیبات پسیلیوم و سی لاکس، مدفوع را نرم و به مدفوع سفت، قوام طبیعی می دهند.

داروهای ضد اسهال

در نوعی از سندروم روده تحریک پذیر که با اسهال شدید بدون درد همراه است، معمولاً داروهایی برای کنترل این وضعیت تجویز می شود. ابتدا دی فنوکسیلات با دوز کم و به طور موقت، سپس کم کردن تدریجی دارو و جایگزینی رژیم غذایی انباشته از فیبر می تواند موثر باشد.

داروهای ضد افسردگی

برای بالا بردن خلق بیمار و در بیماران همیشه مضطرب آرام بخش ضعیفی که توسط پزشک تجویز می شود، می تواند موثر باشد. 

در نهایت باید بدانید که درمان قطعی برای سندروم روده تحریک پذیر وجود ندارد و هدف اصلی درمان، بهبود علائم است.

رعایت توصیه های زیر می تواند به شما در بهبود علائم بیماری سندروم روده ی تحریک پذیر کمک نماید:

• شرکت در فعالیت های فیزیکی منظم
• حذف نوشیدنی های کافئین داری که روده را تحریک می کنند.
• مصرف وعده های غذایی کوچکتر
• کاهش استرس
• استفاده از مواد غذایی پروبیوتیک دار جهت دفع  گاز و بهبود نفخ
• دوری از مواد غذایی سرخ شده و تند