سلآموز بیاموز تا سالم باشی

دلایلی وجود دارد که نشان می دهد بوسیدن و درآغوش گرفتن افرادی که نسبت به آن ها علاقه مند هستیم احساس آرامش خاطر و امنیت را در ما بوجود می آورد. دست دادن، بوسیدن و در آغوش گرفتن تأثیری فراتر از آنچه که تصور می کنید بر فعالیت های ذهنی افراد می توانند داشته باشند. در فرهنگ های مختلف افراد از راه های متفاوتی برای ایجاد ارتباط های اجتماعی و بیان دوستی و احترام به یکدیگر استفاده میکنند. این روابط به اجتماعات انسانی محدود نمی شود بلکه سایر پستانداران نیز از ارتباطات فیزیکی برای بوجود آوردن روابط اجتماعی برخوردار هستند. برقراری تماس فیزیکی به صورت های مختلف می تواند دارای جنبه های مثبت و منفی زیادی در فرهنگ ها و کشورهای مختلف باشد، اما عموماً در بین افرادی که با یکدیگر آشنایی ندارند مورد استقبال قرار نمی گیرد‌‌ و چه بسا ممکن است به عنوان توهین و مزاحمت برای حریم شخصی افرد تلقی شود. از طرفی تجربه ی داشتن ارتباط های فیزیکی تأثیرگذار، لازمه ی تبادل احساسات بین فردی و برقراری روابط عاشقانه و دوستانه در بین افراد می باشد.

 چرا داشتن روابط اجتماعی در قالب تماس فیزیکی دارای اهمیت می باشد؟

 بعضی از کودکان ممکن است که به دلایل مختلف دچار اضطراب، استرس و بی قراری باشند که یکی از بهترین راه حل ها برای رفع این مشکل درآغوش گرفتن و نوازش کردن آن ها می باشد. گفته شده که اضطراب های درونی کودک تا حد زیادی از این طریق کاهش می یابد. چون باعث ایجاد احساس امنیت و آرامش خاطر در وجود کودک می شود. زمانی که نوزاد در مرحله ی رشد قرار دارد، اگر از طرف والدین ارتباط فیزیکی لازم را دریافت نکند، از لحاظ توانایی های جسمی، ذهنی و روابط اجتماعی به خوبی پرورش نمی یابد.

جالب است بدانید که لمس کردن و لمس شدن توسط دیگران قسمت های ویژه ای از نواحی مغزی را فعال می کند و این قسمت ها بر فرایند تفکر، ایجاد عکس العمل ها و پاسخ های زیستی مؤثر هستند. یکی از تحقیقاتی که بر روی اسکن های مغزی افراد انجام شد، مشخص کرد که قسمت جلویی قشر مغز در کارکردهای ذهنی افراد نقش قابل توجهی دارد و یادگیری ها، تصمیم گیری ها، احساسات و روابط اجتماعی همگی تحت کنترل این قسمت شکل می گیرند.

اگر تاکنون به رفتارهای خود نسبت به افراد دقت کرده باشید، متوجه شده اید که معمولاً تمایل به درآغوش گرفتن افرادی دارید که صمیمانه آن ها را دوست دارید و به آن ها عشق می ورزید. علت این رفتار این است که واکنش های ما نسبت به افراد از الگو های عصبی خاصی پیروی می کنند و این الگوها متناسب با احساسات ما شکل می گیرند.

درآغوش گرفتن افراد، اضطراب های درونی را از بین میبرد.

 طبق یکی از بررسی های انجام شده زنانی که بیشتر با همسر و یا شریک جنسی خود  رابطه ی فیزیکی دارند، نسبت به سایر زنان فعالیت  های مغزی بیشتری در قسمت شکمی جسم مخطط (بخشی از مغز) دارند. بنابراین درآغوش گرفتن فردی که احساس درد و ناراحتی و یا خستگی مفرط دارد نه تنها باعث القای آرامش و اطمینان خاطر در دو طرف می شود، بلکه هر دوشخص اثر متقابل یکدیگر را دریافت کرده و انرژی های مثبت و پایداری به یکدیگر منتقل می کنند. همچنین باعث می شود ترس های درونی فرد و سؤظن هایی که نسبت به خود دارد از بین بروند.

برقراری ارتباط فیزیکی حتی برای چند لحظه ی کوتاه می تواند در کاهش استرس و درگیری های ذهنی تأثیر گذار باشد. این مکانیسم به قدری قوی عمل می کند که می توان اظهار کرد لمس برخی اشیا مانند یک عروسک می تواند حضور یک فرد را برای ما تداعی کند. در واقع می توان بیان کرد روابط اجتماعی که درقالب تماس فیزیکی و به صورت غیر کلامی بوجود می آیند، به مراتب تأثیر بیشتری نسبت به ارتباطات کلامی در افکار و احساسات افراد دارد.

تماس فیزیکی باعث سلامت جسمی و روحی در فرد می شود و به داشتن روابط اجتماعی پایدار کمک می کند. مقاله ای که در سال 2014 منتشر شد بیان کرد از بین اشخاص مبتلا به بیماری، آنهایی که از حمایت های عاطفی بیشتری برخوردارند، علائم بالینی کمتری نسبت به سایر بیماران نشان می دهند.

از تأثیر ارتباط های فیزیکی بر سلامت جسمی می توان به موارد مختلفی اشاره کرد. برای مثال برقراری روابط عاطفی بین زوج ها در قالب در آغوش گرفتن، فشار خون و ضربان قلب بانوان را کاهش می دهد که برای سلامتی قلب مفید است و یا اینکه بوسیدن به تقویت سیستم ایمنی کمک میکند. شواهد بیانگر ان است که اگرچه 80 میلیون باکتری از این طریق منتقل می شود و این موضوع نامطلوب به بنظر می آید اما، این انتقال میکروبی مانند واکسیناسیون عمل می کند و سبب می شود سیستم ایمنی در برابر طیف وسیعی از باکتری ها مقاوم شود.

ماساژ درمانی که در تسکین کمر درد، سر درد و به طور کلی در تسکین دردهای عضلانی بسیار مؤثر می باشد، نمونه ای از تأثیر تماس فیزیکی بر سلامت جسمی می باشد. در دو سال متوالی 2 مقاله در وبسایت Medicalnewstoday منتشر شد که بیان کرد دست دادن به یکدیگر، ایجاد احساس محبت و آرامش را در بین افراد به دنبال دارد. طبق نتایج این 2 مطالعه اگر یک زوج را در نظر بگیرید که یکی از آن ها از بیماری های جسمی رنج می برد، در صورت داشتن تماس های فیزیکی مؤثر مانند درآغوش گرفتن یکدیگر به مرور زمان دردهای جسمی و روحی فرد بطور قابل توجهی تسکین می یابد.

انسان ها اهل هر کجا که باشند دست دادن و بوسیدن یکدیگر را نشانه ی عشق و محبت می پندارند. در قرن هشتم یک نویسنده ی انگلیسی بنام جان کیتس می گوید: لمس دیگران خاطره ای زیباست که در حافظه ها می ماند. این بیان صرفاً یک جمله ی شاعرانه نیست بلکه دارای اساس و پایه ی علمی نیز می باشد.

طبق پژوهشی دیگر که توسط عصب شناسان آلمانی انجام شد مشخص شد که بدن ما قادر است انواع ارتباط های فیزیکی را که در گذشته با دیگران داشته است، بطور همزمان به یاد بیاورد. نکته ی دیگر این است که برقرار کردن ارتباط های فیزیکی جدید باعث فراموشی روابط قبلی نمی شود. رادر پژوهشگری که در این زمینه تحقیقاتی انجام داده است می گوید: فردی که ارتباط های فیزیکی خود را به خوبی درک کرده باشد، می تواند همه ی خاطرات جدید و قدیم مربوط به روابط خود را بطور مستقل و بخوبی بیاد بیاورد.

همانطور که به نظر میرسد تجربه ی داشتن ارتباط های فیزیکی تأثیری فراتر از آنچه که تصور می کنیم بر فرایند های مغزی و سلامت جسمی و روحی افراد دارد. بنابراین باید در روابط اجتماعی خود با دیگران آگاهانه عمل  کنیم چون چیزهای ساده ای مانند درآغوش گرفتن یک فرد می تواند بر درک ما ازمحیط پیرامون مؤثر باشد.

منبع: Medicalnewstoday