سلآموز بیاموز تا سالم باشی

سرطان پستان، به دلیل رشد خارج از قاعده سلول های غيرطبيعي در پستان ایجاد می شود و در سراسر جهان اين بيماری شايع ترين سرطان در بانوان و يكي از قابل درمان ترين آنها است.

سرطان پستان مانند تمام انواع سرطان، از يك سلول آغاز مي شود. سلول ها، كوچک ترين اجزای ساختماني موجود زنده هستند كه مي توانند در بدن به طور مستقل فعاليت كنند. سلول های سالم در محدوده قوانين مشخصي رشد مي كنند و رشد آنها نيز بعد از رسيدن به تکامل سلولی متوقف می شود ولی سلول های سرطاني خيلي سريعتر رشد مي كنند و تا اندازه اي اين رشد را ادامه مي دهند كه باعث تخريب سلول های سالم می شوند. برخلاف سلول هاي سالم، سلول های سرطاني نمي توانند رشد خود را قطع كنند. اين رشد و تكثير غيرعادی نتيجه تغييرات يا جهش هايي در ماده ژنتيكي داخل آنها است.

گرچه سرطان پستان به طور معمول هیچ نشانه‌ای در مراحل اولیه ایجاد نمی‌کند، اما کشف به موقع آن می‌تواند وضعیت فرد مبتلا به سرطان پستان را از قربانی به نجات‌یافته تغییر بدهد، بنابراین دانستن نکات زیر به شما کمک می کند تا ضمن افزایش آگاهی خود در این زمینه، از نگرانی های بی مورد رهایی یابید و در هر زمان بهترین تصمیم گیری را کرده و درست عمل کنید.

علائم و نشانه های سرطان پستان را بدانید.

سرطان پستان با هرکدام از نشانه های زیر ممکن است بروز کند، این تغییرات در حين لمس پستان ها و يا نوك پستان مشخص مي شوند:

• احساس توده يا ضخيم شدن در پستان و يا نزديک آن و يا در نواحي زير بغل

• دردناكي نوك پستان

• تغيير در اندازه يا شكل پستان

• پوست پستان، هاله يا نوك پستان ممكن است پوسته پوسته، قرمز و يا متورم گردد. همچنين پوست پستان ممكن است داراي برآمدگي و فرورفتگي شده و شبيه پوست پرتقال به نظر آيد.

• فرورفتگي نوك پستان

• ترشح نوك پستان (مايع)

توجه داشته باشید که معمولا سرطان پستان در مراحل اوليه همراه با درد نيست ولي شما  بايستي در صورت وجود درد پستان و يا ساير علايم به پزشک مراجعه کنید.  اغلب اين نشانه ها به علت سرطان نمي باشد و ساير مشكلات مرتبط با سلامت مي تواند موجب بروز آنها گردد. با این حال در صورت بروز نشانه هاي بيماري، بايستي سريعا به پزشک مراجعه نمایید تا تشخيص و درمان، هرچه سريع تر صورت پذيرد.

توده‌های پستانی همیشه سرطان نیستند.

اگر چه هر خانمی که در پستان خود احساس توده‌ داشت باید به فکر سرطان باشد تا عکس این موضوع ثابت شود، اما این نباید زنان را نگران کند. هر چه سن یک زن بیشتر باشد، احتمال بیش تری دارد تا یکی از ۷ تا ۸ نفری باشد که مبتلا به سرطان پستان می‌‌شوند. همچنین احتمال بیش تری وجود دارد که توده ‌های پستانی در زنان سالمند و زنانی که به دوران یائسگی نزدیک می‌ شوند و یا یائسه شده‌‌اند سرطانی شوند.

وقتی یک توده پستانی سرطانی نباشد، به چه دلیل ممکن است ایجاد شده باشد؟ این توده‌‌ها ممکن است کیست ‌هایی باشند که معمولا خطرناک نیستند، اما ممکن است رشد غیر سرطانی و غیر طبیعی سلول‌‌ها باشد نظیر فیبروآدنوما (توده ی توپر خوش خیم پستان که بر خلاف کیست ها که با مایع پر شده اند، درون این توده، سلول وجود دارد) که کمتر شایع است و یا لخته ‌های خونی که موجب ایجاد توده می‌ شوند. همچنین این توده ‌های غیر سرطانی ممکن است در اثر تغییرات هورمونی ایجاد شوند که در واقع اصلا آن‌ها توده نیستند.

به هر حال دلیل توده‌‌های پستانی هر چه باشد، نباید مورد غفلت واقع شود و باید توسط پزشک اطمینان حاصل شود که خطرناک نیستند. گاهی لازم است معاینه جسمانی از سوی پزشک صورت گرفته و گاهی نیاز به ماموگرافی و در برخی اوقات نیاز به سونوگرافی است. با انجام این آزمون‌‌ها علت توده ‌های پستانی دقیقا مشخص خواهد شد.

ســـرطان پستان همیشه همراه با توده ‌ای قابل لمس نیست.

همیشه سرطان‌‌های پستان با توده همراه نیستند. گاهی اوقات قبل از اینکه خانمی احساس توده در پستان خود داشته باشد، بعد از انجام ماموگرافی مشخص می‌‌شود که او دچار سرطان پستان است. در واقع بسیاری از سرطان‌‌ها هنگام آزمون‌‌های غربالگری ماموگرافی تشخیص داده می‌ شوند.

توده‌‌های سرطانی همیشه با توده‌‌های خوش ‌خیم تفاوت ندارند.

توده‌‌های سرطانی و توده‌‌های غیر سرطانی یا‌‌ همان خوش ‌خیم، ممکن است با یکدیگر اشتباه گرفته شوند. زنان غالبا فکر می‌‌کنند وقتی توده‌‌ای سرطانی باشد، آن را به صورت توده ‌ای سفت احساس می‌‌کنند که به اطراف حرکت نمی‌ کند. این در حالی است که توده ‌های پستانی همچنین ممکن است نرم و متحرک باشند. بنابراین همیشه نمی‌‌توان گفت که توده‌‌های سفت، سرطانی و توده‌‌های نرم، بی‌خطر هستند.

در حالی که ۴۰ درصد زنان در زندگی خود با توده‌‌های پستانی مواجه می‌‌شوند، باورهای رایج درباره این توده‌‌ها کم نیست. کیست‌‌ها در صورتی که عمقی باشند احساس سوزش ایجاد می‌ کنند. اما اگر این کیست‌‌ها سطحی باشند غالبا نرم و گرد حس می‌‌شوند. اگر توده‌‌های پستانی عمقی باشند قادر هستند بافت پستان را به جلو برانند. گاهی توده‌‌هایی که در لمس به نظر خوش‌ خیم و نرم و متحرک می‌‌آیند می‌‌توانند سرطان باشند. توده‌‌هایی که با لمس آن‌ها زنان احساس خراش و سوزش داشته باشند معمولا خوش ‌خیم هستند و اما بهترین توصیه این است که اگر هنگام لمس هر احساسی داشتید باید جهت بررسی دقیق به پزشک مراجعه نمایید.

توده‌‌های کوچک را دست کم نگیرید.  

توده‌‌های سرطان ‌ها می‌‌توانند در زمان شروع بسیار کوچک باشند. بنابراین از هر توده ای حتی توده های کوچک غافل نشوید. اندازه یا سایز توده ‌های پستانی راه خوبی برای تصمیم ‌گیری در مورد بی‌ خطری یا سرطانی بودن توده ‌ها نیست.

در برخی از زنان توده‌‌های پستانی به اندازه ی یک نخود و در برخی دیگر اندازه ی این توده‌‌ها حتی به حد یک گریپ ‌فروت هم می‌‌رسد.

با انجام ماموگرافی حتی توده‌ هـــای بسیار کوچک مشخص می‌‌شوند. وقتی زنان واقعــــاً در پستان خود تــوده ‌ای را حس می‌‌کنند اندازه ی آن‌ها معمولا کمتر از 2/5 سانتی متر قطر دارد.

با لمس هر توده ای مراجعه فوری به پزشک ضروری است.

توجه داشته باشید که با لمس هر توده ای بهتر است سریع به پزشک مراجعه نمایید. مخصوصا اگر شما خانمی هستید که سن‌تان کمی بالا رفته است به تأخیر انداختن مراجعه و پیگیری توده پستانی کار درستی نیست. هر تـــوده‌‌ای در پستان باید توسط پزشک مورد ارزیابی کامل قرار گیــــرد. گاهی پزشک توصیه می‌ کند که بعد از دوران قاعدگی برای بررسی بیشتر مراجعه کنید.

ممکن است این توده نوعی کیست باشد و با قاعدگی و تغییرات هورمونی تغییر کند. زنانی که به سن یائسگی نزدیک می‌‌شوند احتمال کمتری وجود دارد تا دچار تغییرات توده ناشی از تاثیرات هورمونی شوند، بنابراین نباید ارزیابی‌‌های پستانی به تاخیر انداخته شود.

گاهی این سوال مطرح می‌‌شود که چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

توجه داشته باشید که بهتر است بلافاصله پس از لمس توده به پزشک مراجعه کنید و پزشک زمــــان مراجعــه بعدی را تعیین می‌‌کند. عده‌ای از زنان خود را با اطرافیـــان و آشنایان خود مقایسه می‌‌کنند و به گمان اینکه توده پستانی آن‌ها هم ممکن است کیست باشد و برطرف می‌‌شود به پزشک مـــراجعه نمی‌ کنند. این در حالیست که اگر توده‌‌ای سرطانی باشد حتی یک هفته و یا یک ماه هم برای درمان ارزشمنـد است.

 یک توده می‌‌تواند سرطانی باشد، حتی در زنانی که تاریخچه خانوادگی سرطان ندارند.

توجه داشته باشید که تنها ۵ تا ۱۰ درصد از سرطان‌‌های پستان، ارثی است و اکثریت زنانی که دچار سرطان پستان می‌‌شوند هیچ عامل خطر مشخصی ندارند. پس اگر در خانواده‌‌ای زندگی می‌ کنید که تاریخچه سرطان در آن وجود ندارد، باز هم باید مراقبت های لازم را انجام دهید و توده‌‌های پستانی را دست کم نگیرید.

در زنانی با داشتن تاریخچه کیست هم ممکن است توده‌‌های پستانی سرطانی ایجاد شوند.

برخی از زنان که سالیان زیاد در پستان خود کیست داشته ‌اند نباید تصور کنند که این کیست‌‌ها نگران‌ کننده نخواهند شد، چرا که ممکن است کیست‌‌ها هم دچار تغییراتی شده و به توده‌‌های سرطانی تبدیل شوند. همه خانم‌‌ها باید توجه کنند که هر زمانی که در پستان ‌های خود توده‌‌ای جدید یافتند باید فورا به پزشک مراجعه کنند تا نگرانی‌‌هایشان برطرف شود، چرا که ممکن است این توده از‌‌ همان کیست ‌های قدیمی نباشد.