روز زمین، فرصتی برای عمیق تر اندیشیدن به بزرگترین موهبت خداوند به انسان
-
نویسنده: دکتر همام الدین جوادزاده
- نظرات: 4
- بازدید ها: 1505
- تاریخ : 1398/02/02
در گسترهی بیانتهای گیتی پر رمز و راز که با توسعهی دانش بشری هر روز بر حجم ناشناختههایمان از شگفتیهای آن افزوده میشود، تنها یک خانه وجود دارد و آن "زمین" است. گوهری بیانتها ارزشمند که در اقیانوسی ژرف از خلاء میان ستارهای درست در فاصلهای از ستارهای که آن را خورشید نام نهادهایم قرار گرفته که میتواند آب را در هر سه صورت مایع، جامد و بخار در دل خود جای دهد و اینگونه میزبان میلیونها گونهی زیستی گردد.
سالهاست که نسل بشر چشم به آسمان دوخته تا شاید نشانی از جایی دیگر و یا آوایی از ساکنین سیارهای دیگر را برای فرار از حس تنهایی در این گیتی بیابد. هنوز اما هیچ نیافته مگر قدرت و عظمت آنکه این گنبد مینایی را به سر انگشت اشارت در نظمی بیبدیل بر افراشته است.
و چه بی همتاست زمین! این سیاره دوست داشتنی و زیبا...
اگر از دور نگاهش کنی خواهی دید که زنده است! مانند هر موجود زنده ای که میشناسیم نفس میکشد با جنگلهایش، و رگهای تنش رودخانههایی هستند به قدمت تاریخ، اقیانوسها قلب تپندهی آن و کوهها... اگر اینگونه نگاهش کنی خواهی دید که هر موجود زندهای که اینجا خانه دارد، مانند سلولی از تن زمین زیباست.
و ما آدمها اما داستانی دگر داریم. مادر زمین را که بیشمار موهبتهایش را به ما ارزانی داشته آزردهایم. این روزها هوای ریههایش را پر از دود کردهایم و رگهایش را بند آوردهایم. برای راحتی خود هزاران ابزار ساخته ایم و آلودگیهایش را نادیده گرفته ایم...
همه ی ما میراث دار زمینیم و برای نسلهای آتی و دیگر ساکنان این خانهی بیهمتا هر رفتار ما نقطهی اثر است.
هر کدام از ما مسئولیم. هر کدام از ما تاثیرگذاریم.
با نگاهی دقیقتر به رفتارهایمان متوجه خواهیم شد که سلامت زمین، این خانهی همهی موجودات زنده، در گرو رفتارها و عادات هر کدام از ماست. فرقی ندارد که یک کودک باشیم یا بزرگسال، سفید باشیم یا سیاه، فقیر یا ثروتمند...
هوایی که نفس میکشیم و آبی که مینوشیم قدمتی میلیاردها ساله دارند. پس از ما هم بسیاری خواهند آمد که بایستی از این نعمات بهرهمند شوند.
پس همانطور که از ارزشمندترین داراییهایمان حفاظت میکنیم، بایستی هوای زمین را نیز داشته باشیم . آگاهانه تر و بیشتر از قبل .
زمین را دوست بداریم.
روز زمین فرخنده باد