سازمان جهانی بهداشت (WHO) یکی از آژانس‌های تخصصی سازمان ملل متحد است که نقش یک مرجع سازمان دهنده را بر سلامت و بهداشت جامعهٔ جهانی ایفا می‌کند. این آژانس در 7  آوریل سال ۱۹۴۸ در ژنو (واقع در سوییس) تأسیس شد و اساسنامهٔ سازمان جهانی بهداشت هدفش را دستیابی مردم به بیشترین سطح سلامت ممکن بیان می‌کند. وظیفهٔ اصلی این سازمان مبارزه با بیماری‌ها و ارتقاء سلامت عمومی مردم جهان است. روز جهانی سلامت و بهداشت که نماد سالگرد تاسیس سازمان بهداشت جهانی است هرساله جشن گرفته می شود. این روزفرصتی را فراهم می آورد تا همه افراد در جوامع مختلف به فعالیت های ارتقاء دهنده سلامت بپردازند. به همین جهت این سازمان برای ایجاد هماهنگی و یکپارچگی در اجرای این فعالیت ها هرساله یکی از موضوعات اولویت دار در زمینه بهداشت و سلامت را انتخاب نموده و در قالب شعاری اعلام می دارد و بر انجام فعالیت هایی پیرامون آن تاکید می نماید.

موضوع سال گذشته (2018)، پوشش همگانی سلامت بود که امسال (2019) نیز همچنان ادامه یافته و شعار "پوشش همگانی سلامت، برای همه، در همه جا" برای تاکید بر سلامت برای همه، ارائه شده است. مبنای این شعار، اساسنامه سال ۱۹۴۸ است که بهداشت و سلامت را حق اصلی بشر می‌داند و خواهان اولویت دادن به مسئله سلامتی در آگاهی ‌رسانی ‌هاست. روز جهانی بهداشت با تاکید بر سلامت عمومی، نقش سیاست کلان در تامین تندرستی و دادن فرصت‌های برابر به افراد هر جامعه برای سالم بودن و سالم ماندن را مورد تاکید قرار داده است. این روز و این شعار مناسبتی است برای یادآوری واقعیات موجود در حوزه سلامت و روزی است برای مرور نابرابر‌ی‌هایی که قشرهای ضعیف را در صف مقدم بیماری، سوءتغذیه و محرومیت از ساختارهای بهداشتی و مراقبتی قرار می‌دهد.

"سلامت برای همه، پوشش همگانی سلامت: هر‌کس، هر‌کجا"

پوشش همگانی سلامت (Universal health coverage) یعنی اطمینان از اینکه همه افراد بتوانند خدمات بهداشتی کافی در هر مکان  و در هر زمانی که به آنها نیاز دارند را دریافت کنند و دریافت این خدمات باید بدون رنج سختی های مالی باشد. هیچ کس نباید بین سلامت خوب و نیازهای دیگر زندگی یکی را انتخاب کند. دست یابی کشورها به پوشش همگانی سلامت متفاوت می باشد ولی همه کشورها به روش های مختلفی به آن دست خواهند یافت و هر کشور می تواند کاری را برای پیشبرد پوشش همگانی سلامت انجام دهد.

چرا پوشش همگانی سلامت؟

کسب اطمینان از فراگیری بهداشت، از اهداف سند "توسعه پایدار" سازمان ملل است اما آمارها خوشایند نیستند:

● دو میلیارد نفر به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند.
● یک سوم مردم دنیا از سرویس بهداشتی محرومند.
● ۹۰ درصد مردم در هوای آلوده تنفس می‌کنند. 
● ۸۲۰ میلیون نفر از گرسنگی یا سوءتغذیه مزمن رنج می‌برند.
● ۱۰ درصد مردم مواد غذایی آبیاری شده با فاضلاب را مصرف می کنند.
● هر سال هفت میلیون نفر در اثر بیماری‌های مرتبط با هوای ‌آلوده می‌میرند.

هزینه های فاجعه آمیز برای مراقبت های بهداشتی یک مشکل جهانی است. حتی در کشورهای ثروتمند اروپایی، آمریکای لاتین و بخش هایی از آسیا که دسترسی به خدمات بهداشتی بالا را به دست آورده اند، تعداد افرادی که حداقل 10 درصد از بودجه خانوار خود را صرف هزینه های بهداشتی می کنند در حال افزایش است. پوشش همگانی سلامت به این معنی است که همه افراد و جوامع، خدمات بهداشتی لازم را بدون تحمل رنج مالی دریافت کنند. پوشش همگانی سلامت همه را قادر می سازد تا خدماتی را که به مهمترین علل بیماری و مرگ مربوط می شوند، دریافت نمایند و از کیفیت خدماتی که دریافت می کنند، اطمینان داشته باشند. پوشش همگانی سلامت به معنی پوشش رایگان برای تمام مداخلات بهداشتی نیست، چراکه صرف نظر از هزینه، هیچ کشوری قادر به ارائه تمام خدمات سلامت رایگان به طور پایدار نمی باشد. پوشش همگانی سلامت در مورد حصول اطمینان از حداقل خدمات بهداشتی و نیز تضمین گسترش پوشش مداوم خدمات بهداشتی می باشد. پوشش همگانی سلامت فقط در مورد درمان های پزشکی برای افراد نیست بلکه شامل کلیه خدمات سلامتی  برای افراد جامعه، مانند کمپین های سلامت عمومی نیز می باشد برای مثال اضافه کردن فلوراید به آب و یا کنترل محیط های پرورش پشه هایی که باعث انتقال بیماری می شوند، نمونه ای از این فعالیت هاست.

یادمان باشد که سلامتی مهمترین اصل در زندگیست و سلامتی و تندرستی قشنگ ترین آرزوییست که برای همدیگر می کنیم. اما در همین شرایط هستند کسانی که دستیابی به کوچکترین امکانات برای سالم زیستن، با مشکلات جدی مواجه هستند. امروز، هفتم آوریل و 18 فروردین ماه، روز یادآوری این واقعیت است. به امید روزی که خدمات سلامتی با کیفیت برای همه آحاد جامعه با کمترین هزینه ها، در دسترس باشد. 

برای دریافت اطلاعات بیشتر به سایت سازمان جهانی بهداشت مراجعه نمایید.